Ervaringen van kinderen en ouders
|
Schrijven en schrijfvoorwaarden:
Mick, 9 jaar Mick ging naar groep 5 toen wij in Nederland kwamen wonen. Op de internationale school in Taipei had hij altijd los geschreven maar nu in Nederland moest hij aan elkaar leren schrijven. Dat was nogal lastig voor hem. Dankzij de hulp van Toeteke ging het al snel beter. Hij kreeg instructies betreft zijn pengreep, leerde minder hard te drukken in zijn schrift en de aaneenschakeling van letters ging vloeiender. De spelletjes om de fijne motoriek te verbeteren vindt hij heel erg leuk. Mick gaat altijd met veel plezier naar Toeteke. De laatste paar weken gaat hij één keer per twee weken en langzaam bouwen we het af. Dank je wel voor je hulp. Je hebt Mick echt geholpen! Bas, 10 jaar, “een fantastische therapie” Ik kwam met mijn zoon bij deze praktijk voor ergotherapie. Hij had hield zijn pen heel krampachtig vast en had verder vaak een geïrriteerd gevoel wanneer hij speelgoed in elkaar wilde zetten of uit elkaar wilde halen. Hij is verder ook snel geïrriteerd als dingen anders gaan dan dat hij gedacht had, dat kan al beginnen wanneer hij wakker gemaakt wordt. De behandeling startte met een intake en een vragenlijst die wij als ouders gevraagd werden om in te vullen. Het gaat in de vragenlijst veelal over de gevoeligheid van het kind in letterlijke en figuurlijke zin. Mijn zoon had het direct naar zijn zin, omdat er veel leuke activiteiten te doen zijn. Het leuke was dat de ergotherapeute steeds samen met hem een plan maakte wat ze gingen doen. Daarbij mocht hij ook zelf kiezen wat hij wilde doen en de ergotherapeute vertelde dan wat zij van plan was. Samen deelden ze dan de tijd in. Er waren erg leuke activiteiten als slingeren op een plateau of in een hangmat. Zelf een parcours bouwen met grote zachte blokken, om dan vervolgens op een plank op wieltjes op je buik dat parcours te rijden. Daarnaast mocht hij fijn motorische activiteiten doen als iets van k’nexx in elkaar zetten of met sio-montage aan te slag. Mijn zoon kreeg ook weleens “huiswerk” mee, een klein fijn motorisch spelletje, dat deed hij graag en dagelijks. Natuurlijk waren er ook weleens moeilijke activiteiten en dat was dan even minder leuk voor mijn zoon om te doen. Al met al ging hij er met veel plezier naar toe en vond hij het jammer dat de therapie stopte omdat de behandeling klaar was. Als ouder vond ik het ook prettig om steeds bij de therapie aanwezig te mogen zijn. Omdat ik zelf met kleuters werk, heb ik van deze benaderingswijze ook veel geleerd wat ik ook in de praktijk kan gebruiken. Ik ben dan ook heel enthousiast over de therapie , maar met name de benaderingswijze van de patiënten vind ik heel prettig. Soms was het nodig mijn zoon extra te motiveren en dat deed de ergotherapeute super!!!! Mijn zoon schrijft nu een stuk rustiger , en knippen e.d. gaat ook veel beter. Dank je wel voor de fijne tijd! Mark, 5 jaar Mark heeft veel baat gehad bij de tips en adviezen die hij heeft gekregen bij de 'werkjes' om zijn fijne motoriek bij te schaven. Het uurtje in Vathorst heeft hij als zeer plezierig ervaren; op een heldere en vriendelijke manier werd de stof met hem doorgenomen. Hij leerde allerlei "foefjes" om toch het 'boutje op het moertje' te draaien, wat hem eerst niet lukte. Ook schrijfhouding, zithouding en pengreep zijn expliciet met hem geoefend. Vanuit Vathorst is er ook nauw overleg met de leerkracht op school geweest, zodat ook school meekreeg waar en hoe er bijgestuurd kon worden. Hij heeft een goede basis voor groep 3 gelegd Norbert, 8 jaar Wij zijn op het advies van de leerkracht met onze zoon van 7 bij ergotherapeut Toeteke ten Kroode geweest omdat hij een onleesbaar handschrift had. We zijn super tevreden over het resultaat want hij heeft in een korte tijd van 10 weken tijd een goed leesbaar handschrift gekregen. Onze zoon ging elke week met veel plezier naar de ergotherapie. Dit kwam omdat Toeteke enorm positief is ingesteld, veel geduld heeft en heel erg goed met kinderen kan omgaan. Bovendien was de therapie erg afwisselend; van schrijfoefeningen tot een soort van gym oefeningen.Na elke les kregen we een oefening mee naar huis in de vorm van een soort speeltje, die hij thuis leuk vond om te doen. Het resultaat is zoals gezegd heel erg goed: De juf kan zijn handschrift eindelijk goed lezen! Dank je wel Toeteke, voor de leuke, resultaat gerichte en motiverende lessen! Bij de kopjes links: graag na cijfer jaar en een komma toevoegen. Prikkelverwerking: Pim, 8 jaar Pim was motorisch onhandig. Hij kon maar kort stil zitten, was snel afgeleid en zag en hoorde alles wat er in zijn omgeving gebeurde. Hij wist niet hoe hij een werkje moest beginnen en in welke volgorde hij deze uit moest voeren. Hij keek veel naar zijn klasgenootjes hoe hij zijn werkjes moest doen en de juf verdeelde de opdracht in stukjes voor hem. Ook had Pim veel moeite met schrijven. De juf van groep 5 adviseerde ons om met Pim naar Kinderergotherapie Gooi en Eemland te gaan. Hier bleek dat Pim moeite had met de verwerking van de zintuigprikkels en met het planmatig werken. Na de behandeling bij Birgitte kan Pim rustiger zitten en zich beter concentreren. Hij weet hoe hij een werkje kan plannen. Hij kan rustiger en netter schrijven. Birgitte gaf Pim regelmatig huiswerkopdrachtjes mee. Ze ging op school observeren en gaf ons als ouders en de leerkracht adviezen hoe wij Pim kunnen benaderen en begeleiden. Ook gaf zij advies over het juiste schrijfmateriaal. Birgitte maakte tijd om echt contact te maken Pim en heeft ons met haar expertise, passie en geduld heel goed geholpen. Pim heeft door haar inzet enorme stappen voorwaarts gezet. Onze dank is groot!! Niels, 7 jaar Onze zoon Niels van 7 jaar (groep 4), had veel moeite met bewegen. Ook had hij moeite met de begrippen links en rechts. Niels had niet alleen problemen met zijn motoriek, maar het ‘bewegen’ op zich vond hij niet prettig. Dit bleek uit zaken als wagenziekte, niet willen/kunnen schommelen en hij vond de gymlessen niet leuk. Niels had moeite met rennen, met mes en vork eten, en schrijven. Ook had hij nog geen echte voorkeurshand ontwikkeld; het schrijven met links of rechts. Eén keer per week gingen we naar de kinderergotherapie. Bij de eerste behandelingen werd mij uitgelegd hoe ik Niels kon borstelen met een speciaal ‘chirurgenborsteltje’. Door de tastzin te prikkelen, zou dit een positief effect hebben op zijn evenwichtszintuigen. Iedere dag borstelde ik zijn armen, rug en benen volgens een vaste volgorde en na twee weken kon Niels moeiteloos in de hangmat schommelen. Ondertussen oefende Niels wekelijks en kreeg hij “huiswerkopdrachtjes” mee. Enkele weken later kon Niels zijn linker- en rechterhand veel beter los van elkaar bewegen. Hij klaagde niet meer over wagenziekte en kon zich beter concentreren op ‘moeilijke’ opdrachtjes. Anderen merkten zelfs op dat hij veel beter is gaan rennen. Niels is na een relatief korte behandelingsperiode van ongeveer drie maanden veranderd in een ontspannen jongetje, dat graag beweegt. Zijn fijne en grove motoriek is sterk verbeterd. Mila, 5 jaar Na bijna elk kinderfeestje werd me verteld dat het zo opviel dat onze dochter Mila (5) haar eigen weg ging tijdens groepsspelletjes. Men vond het positief dat ze zichzelf goed kon vermaken, maar ik vroeg me af of ze de groep niet juist ontvluchtte. Mila was immers wel altijd erg op haar eigen ruimte gesteld, maar ze leek ook vaak verlegen in nieuwe situaties, ze kon dan als het ware ‘verdwijnen’. Haar juf herkende dit gedrag ook. Mila ging bij de gymles het liefst ongemerkt weer achteraan staan en reageerde zelfs een beetje agressief als ze hand in hand met een ander kindje moest lopen. Zowel de juf als ik zagen geen echte problemen, maar al pratend kwamen we toch op de goede ervaringen die zij had met kinderergotherapie in Vathorst. Bij ons eerste bezoek in Vathorst mocht Mila onder andere scheerschuim op een tafel uitsmeren. Leuk voor een kind, leek me, maar Mila gruwelde er van. Er werd dan ook snel geconstateerd dat Mila problemen had in de sensorische informatieverwerking. Ze bleek tastprikkels extremer door te krijgen dan eigenlijk hoort. Ook evenwichtsprikkels kwamen sterker door. Er vielen meteen een aantal dingen op hun plaats. Vandaar dat Mila liever geen vieze handen kreeg, geen vingerverf wilde gebruiken, alleen koekjes wilde bakken als ik het deeg zou kneden en bij Mc Donalds de hele voorraad servetten op maakte. Maar dat ze ook het klimrek bij ons in de buurt, de glijbaan in het zwembad en de toestellen bij de gymles het liefst uit de weg ging. Tijdens de behandeling genoot Mila, vooral schommelen met de hangmat vond ze heerlijk. Ze kreeg steeds meer zelfvertrouwen en durfde daardoor steeds meer. Als toevoeging op de behandeling heeft Mila een borstelkuur ondergaan. Tien dagen lang heb ik ’s ochtends en ’s avonds met een chirurgenborsteltje over Mila’s ledematen gewreven. Op deze manier zou er in Mila lichaam een soort herprogrammering plaatsvinden door de ervaring dat aanraking ook prettig kan zijn. En al waren we wat sceptisch, resultaat hebben we gekregen; Mila begon te klimmen en te klauteren, bleek niet meer te ‘verdwijnen’ op school, kon beter tegen afdrogen en haren kammen. Maar nog belangrijker is het feit dat ze zich prima staande houdt in de groep en ze is behoorlijk assertief. Zelfs kennissen die niks wisten van de behandeling, gaven aan dat ze Mila opener en enthousiaster vonden geworden en dat het opviel dat ze de mensen nu recht in de ogen keek. Tot op heden hebben we geen terugval meegemaakt, maar we hebben altijd nog een borsteltje in huis voor het geval dat het nodig is. Maar vooralsnog staat Mila stabieler dan ooit in het leven. Al beseft een vijfjarig meisje het zich nog niet, wij zien inmiddels de ergotherapie als het mooiste cadeau dat haar gegeven kon worden. Tim, 12 jaar Niet alleen Tim, maar ook wij als ouders ervaren een positieve ontwikkeling bij Tim na het volgen van ergotherapie. De diverse toepassingen tijdens de behandelingen waren ook voor mij als moeder zeer leerzaam en worden ook thuis, waar nodig, toegepast. Daarnaast waren voor Tim de behandelingen een wáár uitje waar hij graag naar toe ging. Voor een asperger is dit een groot compliment. Dus ga zo door met jullie goede werk. Olivier, 2 jaar Sensomotoriek Julia, 2 jaar Julia kon na haar geboorte haar rechter armpje niet bewegen. In de loop van de tijd kon zij steeds meer met deze arm, maar twee handige werkjes lukten haar niet. Ze kon niet een bal pakken met twee handen, ze kon de duplo niet van elkaar halen enzovoort. Ook wij als ouders vonden het moeilijk om haar te laten helpen bij het aan- en uitkleden. Door de ergotherapie heeft Julia geleerd om allebei haar armen zo goed mogelijk te gebruiken. Stapje voor stapje werd ze uitgedaagd om ook haar rechter arm te gebruiken. Bij werkjes aan tafel, maar ook bij bewegen, zoals schommelen. Vooral de paardschommel was favoriet bij Julia. Hierop voelde ze zich ook veilig. Wij als ouders kregen adviezen hoe we Julia thuis konden stimuleren en wat voor speelgoed hiervoor geschikt is. Ook kregen we adviezen hoe we Julia zo goed mogelijk konden betrekken bij het aan- en uitkleden, het douchen en andere dagelijkse dingen die een peuter doet. De ergotherapeute kwam ook naar de peuterspeelzaal. Zij observeerde Julia in deze situatie en had een gesprek met de leidster, waarin ze uitlegde op welke manier Julia zo veel mogelijk zelf kan doen. Nu zijn we gestopt bij ergotherapie. Als we misschien in de toekomst weer vragen hebben nemen we zeker weer contact op. |